Scheriproct 30g

Preparaat van de groep die een stof voor plaatselijke verdoving en een cortisonderivaat bevat, voor de behandeling van ontstekingsziekten ter hoogte van de aars, zoals:

• aambeien, met inbegrip van hun pre- en postoperatieve behandeling
• behandeling van ontsteking van de anus (proctitis)
• anaal eczeem

Voor uitwendig en rectaal gebruik.

Gebruik Scheriproct niet:

• als u allergisch bent voor één van de stoffen in dit geneesmiddel.
• als u allergisch bent voor middelen van het amidetype voor plaatselijke verdoving.
• in het geval er tuberculeuze of luetische (door de geslachtsziekte syfilis veroorzaakte) processen plaatshebben in het te behandelen gebied van uw lichaam.
• indien u een virale infectie heeft opgelopen (bv. pokken, waterpokken, herpes genitalis).
• als u jonger dan 16 jaar bent (of als uw kind jonger dan 16 jaar is).
• als u last van huidverdunning (atrofie) heeft.

Dit middel is geschikt voor uitwendig en rectaal gebruik.
De behandelingsduur met Scheriproct zou de 1 à 2 weken niet dienen te overschrijden. Indien na 2 weken geen genezing is opgetreden, dient u een arts te raadplegen.
Alvorens u Scheriproct aanbrengt, bij voorkeur na de stoelgang, moet de anusstreek zorgvuldig gereinigd worden.

• Over het algemeen 2 maal per dag, 's morgens en 's avonds, aanbrengen, de eerste behandelingsdagen zelfs maximaal 3 maal. Wanneer het ziektebeeld is verbeterd, volstaat dikwijls één aanwending per dag.
• Een stukje zalf ongeveer ter grootte van een erwt wordt met de vinger in de omgeving van de anus, evenals op de anusring gestreken. Daarbij dient met de top van de vinger de weerstand van de sluitspier onderdrukt te worden.
• Wanneer de zalf in de endeldarm moet toegepast worden, dient de bijgevoegde applicator volledig op de tube geschroefd en zorgvuldig in de anus gebracht te worden. Daarna wordt door lichte druk op de tube een kleine hoeveelheid zalf in de darm gebracht. Maak telkens na gebruik de buitenkant van de applicator schoon met een papieren handdoek, verwijder het resterende product in de applicator dan met een wattenstaafje en maak opnieuw schoon met een papieren handdoek. Spoel de applicator gedurende ongeveer 1 minuut onder warm water en droog de buitenkant van de applicator met een papieren handdoek.
• Gebruik de applicator niet wanneer die beschadigd is.
  Bij sterk ontstoken en derhalve bijzonder pijnlijke aandoeningen, kan het evenwel aangeraden zijn ook
  de inwendige toepassing van de zalf met de vinger voort te zetten. Eventuele knobbeltjes moeten dik bestreken en indien mogelijk voorzichtig met de vinger teruggedrukt worden.
• De zalf kan op de kleding vetvlekken achterlaten, die echter gemakkelijk te reinigen zijn.

Welke stoffen zitten er in Scheriproct?

• De werkzame stoffen in Scheriproct zijn: cinchocaïnehydrochloride 500 mg, prednisoloncaproaat 190 mg per 100 g
• Dit geneesmiddel bevat: Octyldodecanol, geraffineerde ricinusolie, gehydrogeneerde ricinusolie, macrogol-400-monoricinoleaat en Chypre-parfumolie.

Chypre-parfumolie bevat de volgende allergenen: 3-methyl-4-(2,6,6-trimethyl-2-cyclohexen-1-yl)-3- buten-2-one; benzylalcohol; benzylbenzoaat; benzylcinnamaat; benzylsalicylaat; cinnamal; cinnamyl alcohol; citral; citronellol; coumarine; eugenol; farnesol; geraniol; hydroxycitronella; isoeugenol; linalool; limoneen (d- en l-limoneen); eikenmos.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Soms

 een branderig gevoel in de anale zone (na het aanbrengen)  wazig zien

Zelden

 allergische huidreacties  irritatieverschijnselen

Langdurig gebruik van Scheriproct (meer dan 4 weken) kan de volgende toestanden veroorzaken:

 huidverdunning (atrofie)  (tijdelijke) aan de behandeling tegengestelde effecten (reboundeffect)

Langdurig gebruik kan ook het volgende veroorzaken (zie rubriek: "Heeft u te veel van Scheriproct zalf gebruikt?")

 een cinchocaïne intoxicatie (misselijkheid, braken, tremor, krampen tot ademverlamming, evenals hartproblemen zoals traag hartritme (bradycardie), verlaagde bloeddruk, onregelmatige hartkloppingen (aritmieën) tot hartstilstand)  een remming van de hypothalamus-hypofyse-bijnier-as (HPA: een kettingreactie tussen deze 3 klieren, die uiteindelijk leidt tot de productie door de bijnieren van het stresshormoon cortisol): dit kan een invloed hebben op de manier waarop u op stress reageert

 corticosteroïden-intoxicatie (hypercorticoïdisme) bij chronische overdosering

Corticoïden kunnen de wondgenezing vertragen.

Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)

 Steroïdenonthoudingsreactie:

Bij te vaak gebruik, op langere delen van de huid of verkeerd gebruik gedurende langere perioden kan na het stoppen van de behandeling een onthoudingsreactie optreden, met enkele of alle volgende kenmerken: roodheid van de huid die zich buiten het eerste behandelingsgebied uitstrekt, een brandend of prikkend gevoel, hevige jeuk, vervelling, sijpelende open zweren